Als je met 25 dollar begint, maar droomt van 25.000 dollar om een school te kunnen bouwen in een ontwikkelingsland, waar begin je dan? Adam Braun was vierentwintig jaar toen hij met 25 dollar een bank binnenliep, om daarmee een rekening te openen en zijn droom te starten.
"Wat mij het meest beangstigde, was dat ik geen succesvolle ondernemer was, ik had geen bedrijven opgebouwd en verkocht. Ik had geen lange carrière om te bewijzen dat ik zou slagen. Ik had ook geen miljoenen achter de hand, geen financieel vangnet."
"Ik was een doodgewone jongen met 25 dollar in zijn hand, die wilde bewijzen dat ongeacht leeftijd, status of locatie, elk persoon de capaciteit heeft om de wereld te veranderen."
Adams droom ontstond toen hij in India een kleine jongen op straat tegen kwam, die aan het bedelen was. "Wat wil je het allerliefst hebben in de hele wereld?" vroeg ik hem. "Een potlood", zei de jongen. Ik deed mijn tas open en graaide erin, daar had ik er één, een potlood.
Toen ik het aan hem gaf, lichtte zijn gezicht helemaal op. Hij keek ernaar alsof hij een diamant in handen had. Iemand legde me uit dat de jongen nog nooit naar school was geweest en dat hij andere kinderen had zien schrijven met potloden. Ik was geschokt dat de jongen nog nooit naar school was geweest. Langzaam drong het tot me door dat dit de realiteit is voor heel veel kinderen rondom de wereld. Zou zoiets kleins als een potlood, wat zo’n basisprincipe is in het onderwijs, de potentie van een kind kunnen aanvuren?
Voor mij was dat potlood niets meer dan schrijfgerei, maar voor hem was het een sleutel. Het symboliseerde de toegang tot creativiteit, nieuwsgierigheid en mogelijkheden. Elke grote uitvinder, architect, wetenschapper en wiskundige begon als kind met niets meer dan een potlood. Dat eenvoudige stokje hout met grafiet stelde hem in staat werelden te verkennen waar hij anders nooit toe in staat zou zijn.
Adam bouwde zijn eerste school in Laos. Hoe hij dat voor elkaar kreeg, lees je in zijn boek De Invloed van een Potlood. Na die ene school, volgde er nog één, en nog één. Inmiddels heeft Adam met hulp van allerlei sponsors en organisaties meer dan 500 scholen wereldwijd gebouwd. Elke school heeft zijn eigen verhaal, maar is geboren vanuit dezelfde passie. Op een dag ontmoette Adam Bob, een man die ook scholen bouwt, en zijn architect Somlath. Hij vroeg Adam om bij een aantal mogelijke bouwlocaties te kijken. “Ik wil vooral dat je Phayong ziet,” zei Bob. “Wij willen er al jaren bouwen, maar het ontbreekt ons op dit moment aan financiële middelen.” Een paar dagen later hobbelde ik vier uur lang met Somlath in een tuktuk naar Phayong.
Het dorp bestond uit enkel bamboehutjes zonder elektriciteit. Kinderen liepen rond zonder kleren en moeders droegen hun baby’s in doeken op hun rug. Van de ruim vijfhonderd inwoners was de helft Hmong en de andere helft Khmu. Hoewel ze naast elkaar woonden, konden ze niet met elkaar communiceren, omdat ze een verschillende taal spraken. De enige mogelijkheid voor een gezamenlijke toekomst was door middel van onderwijs. Middenin het dorp stond een klein gebouwtje met een dak van golfplaten. De houten balken van het gebouwtje waren verrot. “Dit gebruiken ze als school,” zei Somlath. Terwijl ik vol ongeloof mijn hoofd schudde, liep er een jongen langs. Somlath begon in lokaal dialect met hem te praten. “Hij is acht jaar. De jongere kinderen kunnen niet naar school, omdat er geen lokalen en docenten zijn, dus hij kan zelfs zijn eigen naam nog niet schrijven.”
“Vraag hem eens, als hij alles zou mogen vragen wat hij maar wil, wat hij dan het allerliefst zou willen?” Somlath luisterde en vertaalde: “Hij zou graag naar school willen, meneer AB.”
Soms weet je dingen met je hoofd, en soms weet je het in je hart. Je verstand redeneert vanuit logica en argumenten, maar geloof ontspringt in je hart. In onbesliste momenten, als je moet kiezen tussen de angst om te falen of vasthouden aan een klein sprankje hoop, kies er dan voor om ten volle voor het leven te gaan waar je het meest trots op zult zijn.
Het grootste verschil tussen de persoon die zijn dromen waarmaakt en de persoon die maar blijft dromen, is hun keuze om een eerste stap te zetten.
Zelfs als de volgende stap nog onbekend is. Het maakt niet uit met hoe weinig je begint, het gaat erom of je dat beetje dat je nu hebt, ook al is het maar 25 dollar, durft te gebruiken voor iets dat groter is dan jijzelf en gelooft dat je tot meer in staat bent dan je huidige omstandigheden. En dat een doodgewoon iemand, buitengewone verandering kan creëren.
Jij hebt een revolutie in je. Elk hoofdstuk in het boek De Invloed van een Potlood is een inspirerende reis, bestaande uit stappen die iedereen kan nemen om zijn eigen passie en potentie te vinden. Het is tijd om je eigen buitengewone ontdekkingstocht te starten en jezelf af te vragen: “Wat wil ik het allerliefst in de hele wereld?”